Yağmur Yağarken
Benim de bir sevdiğim vardı,
İnce uzun parmakları…
Deli şelale gibiydi saçları,
Omuzuna akardı.
Karanlık akşamlar gibiydi gözleri,
Bulutsuz gecelerde dolunay gibi bakardı.
Hece hece görüşürdüm,
Adım gibiydi yolları.
Bırakmış gitmiş dediler,
Beni daha sevmiyormuş,
Başkasını saracakmış,
Kefene mahrem kolları…
Çocuklar gibi damla damla ağlarken,
Bulutlar kıskanırdı gözümüzü.
Yağmur yağarken ıslanır, üşürdük,
Çökerdik mezar mezar,
Karanfiller kapatırdı yüzümüzü…
Evleniyor biliyorum.
Anıyor beni yağmur yağarken,
Yağmura karşı yürüyorum…
Her beyaz gelinlik gördüğümde,
Ölüyorum, ölüyorum…